म्हातारपण

 म्हातारपण
""""""""""""""'"""'"'"'
आयुष्याची खरी यातना
असह्य जगण्याच्या वेदना.
आठवतंय ते  बालपण ,
नकोय वाटतं हे म्हातारपण.

बोट धरून ज्यांना,
चालायला शिकवलं.
त्यांनीच अर्ध्या वाटेवरी,
बोट सोडूनी दिलं.

वाटेवरच्या वाटसरूचीही,
अशीच काहीशी कथा.
राहून ,. न  राहूनही,
वर्णवू लागले आपली व्यथा.

वाटेवरच्या चिमण्यांची ,
तीच चिव- चिव किलबिलाट.
पुन्हा पुन्हा सांगू लागले मज,
अरे! तुझा कोणी नाही या जगात.

त्या वाटेवरी रडलो- पडलो,
अन् पुन्हा स्वतः ला सावरलो.
आता असह्य वाटतंय हे जीवन,
देवा! आयुष्यात नको रे हे म्हातारपण.

कवी दिनेश राठोड